“นี่คือเทพเจ้าแห่งการคอนโทรลลูกบอล ผมไม่เคยเห็นใครทำได้ดีกว่าเขา และมีนักเตะในระดับเขาไม่กี่คน คนที่สามารถสร้างสิ่งมหัศจรรย์ได้ทุกครั้งที่บอลอยู่กับเท้า ทำให้ทั้งโลกนิ่งสงบ หยุดหายใจ และมองเป็นตาเดียวกัน”
“โรนัลดินโญ่ เป็นมากกว่าคนที่ทำหน้าที่ยิงประตู แต่คือผู้รังสรรค์ฉากในตำนานของฟุตบอลมากมาย คนที่เมื่อได้สัมผัสลูกฟุตบอลแฟนบอลจะต้องลุกขึ้น ด้วยการผสมผสานกันของ ความเร็ว ทักษะ และการเป็นผู้อยู่บนจุดสูงสุดของนักกีฬาทั่วโลก ณ ตอนนั้น … นักฟุตบอลหลายคนโชว์สิ่งต่าง ๆ ที่เหลือเชื่อในสนามซ้อม แต่ โรนัลดินโญ่ นั้นแตกต่างเขาทำสิ่งเหล่านั้นต่อหน้าการเผชิญหน้ากับกองหลังที่ดีที่สุดในโลกได้สบาย ๆ นั่นแหละคือความสุดยอดของเขาล่ะ”
ในโลกที่ฟุตบอลเป็นมากกว่าเกมกีฬา แต่เป็นธุรกิจสร้างความบันเทิงอีกรูปแบบหนึ่ง นักเตะอย่าง โรนัลดินโญ่ จึงถูกจดจำ อย่างที่ โทลมิช บอก ไม่ใช่แค่คุณภาพในเชิงผลลัพธ์ หรือถ้วยรางวัลที่กวาดเรียบทุกแชมป์ที่ลงแข่งขัน แต่วิธีการของ โรนัลดินโญ่ นั้นเต็มไปด้วยสีสัน ความเอ็นเตอร์เทน และการคาดเดาไม่ได้ ความสามารถระดับที่ทำให้แม้แต่คนที่ดูบอลไม่เป็นยังสนุกกับฟุตบอลได้ คือคุณสมบัติที่ โรนัลดินโญ่ ถูกยกย่องให้เป็น “ไอคอน” แห่งฟุตบอลยุค 2000s
สิ่งที่อธิบายมาทั้งหมดมันชวนให้คิดว่า “ถ้าสุดยอดขนาดนั้น ทำไม โรนัลดินโญ่ จึงไม่สามารถสร้างความสำเร็จในระยะยาวแบบกินเวลาเป็นสิบ ๆ ปีได้ ?” … คำตอบของคำถามนี้คือ ในยุคที่เขาเก่งกาจถึงขีดสุด คือจุดเริ่มต้นของโลกยุค “โมเดิร์นฟุตบอล” ซึ่งผู้เล่นที่ดีที่สุดในโมเดิร์นฟุตบอล มีคำจำกัดความที่แตกต่างออกไปจากฟุตบอลยุคเก่ากล่าวคือ “พรสวรรค์อันดับ 1 ของโลก” ก็ใช่จะการันตีได้ว่าคุณจะประสบความสำเร็จมากที่สุด และสำคัญกับทีมจนแทบขาดไม่ได้
โรนัลดินโญ่ เจอปัญหานั้นในช่วงเวลาที่เขายังอายุไม่ถึง 30 ปี ด้วยซ้ำ … เรื่องมันเริ่มจากการที่ แฟรงค์ ไรจ์การ์ด กุนซือของ บาร์เซโลน่า ที่เปรียบดังกุนซือคู่บุญของ โรนัลดินโญ่ ดันนักเตะอายุ 16 ปี จากศูนย์ฝึก ลา มาเซีย ที่ชื่อว่า ลิโอเนล เมสซี่ ขึ้นมา
Leave a Reply